Undas 2014

Nalalapit na ang Undas. Isa nga ba itong pagdiriwang?

Mukang maling sabihin na pagdiriwang ang pagsapit ng undas. Mas maganda na isa tong pagalaala sa mga malalapit sa atin na namayapa. Maraming uuwi ng probinsya upang dalawin ang puntod ng kanilang mga kamag-anak mahal sa buhay. Ang ilan naman ay sa bahay lang mamamalagi at magpapahinga. Ang undas ay nagiging daan na din ng ilang magkakalayong pamilya upang muling magsama-sama. Karaniwang Nov 1 ang kapistahan ng mga kaluluwa.



Ang Undas naman ay tinatawag ding Araw ng mga Patay o Pista ng mga Patay. Nakasaad sa Wikipedia na Undas ang palansak na tawag sa mga ipinagdiriwang sa Pilipinas sa ganitong mga panahon.



Sinasabing nanggaling sa Mexico ang pagdiriwang ng Undas. Daang taon na umano ang nakalilipas nang gawin ng mga tao roon ang pagdiriwang ng araw ng mga patay. Ito ay noong mga panahong di pa nakararating sa kanila ang mga Espanyol, noong panahong paganong kultura ang nananaig sa Mexico.



Dito sa ating bansa, ang sentro ng pagdiriwang tuwing Undas ay sa sementeryo. Ang mga tao’y talagang nagpupunta sa mga puntod ng kanilang mga mahal sa buhay upang magbigay-pugay, mag-alay ng bulaklak pati na pagkain, magtirik ng kandila at magdasal. Nagiging panahon din ito ng reunion ang mga magkakamag-anak, kung kailan sila nakakapagkwentuhan ng matagal-tagal. Minsan pa’y naglalaro sila gamit ang mga baraha at iba pang pampalipas-oras. Sa mga nabanggit na dahilan ay di na nakapagtatakang marami ang dagsa sa mga sementeryo sa ganitong panahon.



Sa sementeryo dagsa ang mga mga nagtitinda ng mga kandila maging mga bulaklak sa gilid ng kalsada, hindi rin mawawala ang mga nagtitinda ng pagkain. Nuong ako ay bata pa ang aking lola ay gumagawa ng mga kakanin at aming dadalin sa sementeryo para meron kaming makakain ngayon bihira na o masasabi kong wala na yatang gumagawa nito sa ngayon.



Ngayong undas uuwi na naman kami para dalawin ang aming mga mahal sa buhay lalong lalo na ang aking mahal na Ina na 6 taon na mula ngayon ng sya ay pumanaw. Dagsa na naman ang mga tao sa bus terminal at isa na ako dun sa nagtitiis sa mainit at siksikan na pila, ngunit ang lahat ng ito ay balewalang sakripisyo kumpara sa pagaaruga sa akin ng aking mahal na Ina nuong kami au mga bata pa. Samantalahin ko na din ang pagkakataon na magpasalamat sa iyo Mama Beth sa lahat ng pagaaruga mo sa aming magkakapatid sa pagmamahal mo na walang katulad na kahit wala kaman sa aming tabi ngayun hindi ka man namin nakikita nayayakap nahahagkan ang iyong alala ay mananatili sa aming mga puso at isipan.

Bukod sa pagpunta sa sementeryo, maraming Pilipino ang nagtitirik ng kandila sa labas ng kanilang mga tahanan tuwing Undas. Tanda umano ito ng pag-alaala sa namayapang mahal sa buhay. Ang dami ng kandila ay depende sa bilang ng mahal sa buhay na kanilang pinagdarasal. Sa aming probinsya sa Nueva Ecija inuuwi namin ang mga natirang kandila sa aming bahay ngunit bawal itong ipasok sa loob ng bahay ayon sa kinaugalian, dahil dito ang kandila ay aming sinisindihan muli sa ilalim ng mga punong kahoy na namumunga upang ito ay lalong humitik sa bunga.



“Walang sinuman ang makakatumbas sa pagmamahal ng isang kapamilya!” Iyan ang tunay na diwa tuwing sasapit ang ganitong araw. Pagmamahalan ng tunay na magkapamilya, magkapuso at magkadugo. Hindi natin maipagkakait ang katotohanang nagbabadya sa ating pagkatao na tuwing sasapit ito, nagdadagsa ang mga tao pauwi sa mga probinsiya mula sa mga karatig na bayan dahil ito daw ang araw na nagkakasama-sama ang mga pamilya bukod sa pasko at bagong taon.



Kasabay ng pagdiriwang Undas 2014, kailangan nating matuto na lahat ng bagay dito sa mundong ito ay isang hiram mula sa itaas kaya markahan ang ilang sandali at gawin ang lahat ng iyong makakaya sa pamamagitan ng araw na ito.



Nguni’t sa diwa ng pananampalatayang Kristiyano, ang pag-alalay na ito ay may higit pang malalim na kahulugan. Ito ang diwa ng pag-aalay, ng pagkakaloob ng mga panalanging patungkol sa mga kaluluwa ng mga yumao. Bukod sa mga bulaklak na alay sa puntod, marami sa atin ang nag-aalay ng mga pamisa, at ng iba pang mga panalangin para sa kanilang ikaluluwalhati.



Ang lahat ng ito ay naghahatid sa atin sa isang higit na malawak na pagninilay tungkol sa kamatayan. Lahat tayo ay may angking takot sa pagkamatay. Marami sa atin ang sinasagian ng pangamba o takot kapag napag-uusapan ang pagkamatay. Maraming mga kultura sa ibang bansa, tulad ng America, na dahil sa sobrang pagpapahalaga sa pagkabata ay nakukublihan ang katotohanang ang buhay ay may wakas o hangganan. Ginagawa ng mga kulturang ito ang lahat upang itago ang kapaitan ng kamatayan.



Sa araw na ito, ang katotohanang ito ay hindi itinatago, bagkus, ipinagdiriwang. Ito ang kahulugan ng liturhiya – pagdiriwang, paggunita, at paghawak sa pangako ng hinaharap ng buhay ng tao. Ito ang maliwanag na sinasaad sa prepasyo ng patay. Sa pananampalatayang Kristiano, ang buhay ay hindi nagwawakas, kundi nagbabagong anyo lamang. Ang pagkamatay ay hindi siyang wakas ng buhay ng tao kundi daan patungo sa tunay na buhay.



Samakatuwid, ang kamatayan, ayon sa kristianong pagninilay, ay puno ng pangako, puno ng pag-asa. Kung gayon, ang mata ng pananampalatayang kristiyano ay iba ang nakikita sa karanasang makatao ng kamatayan.



Nguni’t hindi ito lubos na kristiano hangga’t hindi natin naaabot ang diwa at kabuuan ng lahat ng pagsasayang ito. Sa pagdiriwang, sa paggunita sa mga yumao, ang ating pag-alalay, at pag-aalay ay dapat mauwi sa rurok ng ating pagninilay – tungkol sa katotohanang ang hantungan ng buhay ng tao ay walang iba kundi ang Diyos. Siya ang nagkaloob ng buhay. Siya rin ang bumawi sa pahiram na buhay na ito. At Siya rin ang nagkakaloob sa atin ng pangako at katuparan ng buhay na walang hanggan.



Ano man ang dahilan at paano ito ginugunita, ang mahalaga pa rin sa darating na undas ay ipagdasal ang mga kaluluwa ng ating mga mahal sa buhay na namayapa.



Totoo nga naman, lahat tayo ay doon ang punta. Lahat din tayo ay mamamatay, nauna lang sila. Ang mahalaga, ay maayos ang buhay natin ngayon sa pakikipagkapwa, pakikibagay sa kalikasan at higit sa lahat, ang pamumuhay ng may takot sa Diyos.



Hindi natin alam kung kelan at hanggang saan tayo mabubuhay namamatili sa mundoong ibabaw, walang nakakaalam kung kailan tayo mamamatay. Totoong maiksi ang buhay kaya dapat nating ayusin, magsaya at gamitin sa tama ang isang buhay na hiram natin. Dahil baka sa susunod na Undas, tayo naman ang dadalawin.....

Balik Tanaw

" Kung nais mong balikan ang nakaraan
Tingnan mo ang sarili mo ngayon yan ang epekto ng iyong nakaraan
Kung nais mo malaman kung ano ang iyong magiging bukas
Tingnan mo sarili mo ngayon
Nakikita mo na kung ano ang iyong magiging BUKAS "

SIMPLENG BAGAY NA MAHIRAP GAWIN

Ano ang mga simpleng bagay na mahirap nating gawin ngunit kaya naman nating gawin na maari kang hangaan kung magagawa mo sa iba?

Kadalasan ang isang malaking kamalian natin ay ang mag isip lang ng isang napakalaking bagay o napaka-importanteng bagay na magagawa para makakuha ng attention ng ibang tao, kaya sa realidad ang mga maliliit na bagay na maari nating magawa ay hindi natin makuhang gawin.

Ilagay sana natin sa ating isipan na kahit ang mga maliliit lang na bagay ay napakalaki ring halaga para tapunan tayo ng attention ng ibang tao at pag isipan kung anong meron pagkatao at pag iisip meron tayo. Dito sa mundo ay may kanya - kanya tayong imahe na maari nating ipakita o ipakilala sa ibang tao.. Kung paano ka kumilos, kung paano ka mag salita, kung paano ka mag bigay ng mga komento sa mga napapanahong usapin, Kung paano ka mag-respeto sa komento ng ibang tao at kung paano ka mag pakita at mag handle ng attitude mo sa ibang tao lahat yan ay mga simple bagay na maari nating ipakita o gawin sa ibang tao.

Ang pakikitungo sa tao sa realidad man o sa facebook sa pamamagitan ng ating pagsasalita makakakuha tayo ng puntos para ma-impress natin ang mga tao hindi lang sa kung paano ka magdala ng mamahaling alahas at nag gagandahang mga damit.

Ang isipan ng tao laging kaakibat ang paghuhusga depende sa kung ano ang nakikita nila sa ating sarili o sa ating ginagawa, ang mga simpleng bagay na magagawa mo na maaring makatawag ng attention ng ibang tao ay napakalaking impact sa kanilang isipan. Ang mag bigay ng respeto sa ibang tao ay isang bagay rin minsan na napakahirap gawin lalo na kung nasasapawan tayo ng kagalingan o ng talino ng ibang tao kadalasan dito nag babago ang attitude natin dahil minsan hindi tayo marunong tumangap ng pagkatalo. Binibigyan na natin minsan ng hindi magandang impression ang mga taong nakakahigit sa atin ng talino o sa anu pa mang bagay, isang simpleng bagay din iyan na mahirap nating gawin pero isang napakalaking impact naman iyan na makakamit mo mula sa isipan ng iba kung marunong kang tumangap ng katotohanan at pagkatalo na maari kang hangaan dahil sa magaganda mong pagsasalita kahit nasasapawan tayo ng talino ng ibang tao.

Kahit ang simpleng pagsasabi ng salamat ay isa ding napakahirap nating gawin o ibigay sa ibang tao, ang simpleng pagsasabi ng salamat ay isang bagay na pagpapakilala ng kabaitan ng ating pagkatao, simpleng pasasalamat para ipahatid sa iba na marunong tayong mag-appreciate kahit ng mga simpleng mga bagay na natatangap natin mula sa ibang tao.

Lagi rin nating gagamitin ang ating humor sa ibang tao para mas lalong mapalapit kayo sa isat - isa at lagi nating gagamitin ang smile kung nakaharap o nakikipag usap tayo sa ibang tao, pag papakita lang ng pagiging masayahin natin at pagpapakilala sa iba na friendly tayong tao.

Isang halimbawa na inaakala mong maliit na bagay ay ang pagtangap sa isang tao ano man ang katayuan niya sa buhay.

Kung minsan ang pag kilala at pag tangap sa ano mang talino meron ang ibang tao ay hindi natin matangap sa ating sarili na mas nakakahigit ang talino nila kaysa sa atin, nagkakaroon ng distansya ang pagitan ninyo ng taong nakakahigit sa iyo ng talino, nagkakaroon tuloy kayo ng pagkakataon para hindi mapalapit sa isa't - isa dahil meron balakid na nakaharang sa pagitan ninyong dalawa ang ugaling hindi natin matutunan o hindi natin magawa ang pag-appreciate kung ano meron sila na wala tayo. Hindi natin kayang makipag usap sa mga taong ayaw nating kausapin dahil alam nating mas nakakahigit siya sa ating talino dahil alam nating na sa pakikipag-bigayan ng kuro-kuro ay tiyak na matatabunan tayo isang bagay na ayaw nating mangyari at ayaw nating tangapin ang katotohanan na may mga batang nakakahigit ng talino sa nakakatanda. Kung magagawa natin at matatangap ang mga bagay na ganito mas hahangaan kayo dahil wala kayong pinipiling kausap at may pagkakataon na maibibigay at maipapahayag din ninyo ang mga bagay na hindi nalalaman ng ibang tao. Mawawala ang balakid para magkalapit kayong dalawa at magkaroon ng pagkakataong maging mag kaibigan kayo.

Sana hindi lang ang mga malalaking bagay na gusto nating gawin para hangaan tayo ng ibang tao...

Kahit man lang sa mga simpleng bagay lang kung iyan lang ang kaya natin at hindi mahirap gawin para ma-impress natin ang ibang tao... Bakit hindi natin gawin.

panahong wala pang teknolohiya

Sa high-tech nating panahon, napakadali na ng komunikasyon. Salamat sa internet at mga wireless communications, kasing-bilis ng “speed of light” ang pag-transmit ng messages papunta sa gusto mong kausapin. ‘Di na “in” ang snail mail, dahil may e-mail naman na at SMS o text messages. Bago pa man naimbento ang beeper or pager, tanging kumunokasyon ng mag Pilipino o mga tao ang ang pagliham o pagsulat gamit ng koreyo. Kung madali naman or emergency merong tinatawag na telegrama ditu rin nakuha siguro ang pagtetext kasi meron lamang itung lilited na character kaya kailangan putulin o paikliin ang mensahe. Kung magpapadala ka ng sulat at gusto mong medyu madali mga 3 day sasabihin mo sa post man na Priority Mail medyo may kamahalan itu kumpara sa regular na sulat. Itu rin ang naging tulay para sa mga nagmamahal, dahil ditu ang mag sulat ay naitatago pa at hindi mabubura tinatago pa sa mga aparador at ilang beses uulit uilit hanggan sa makabisado na itu. Pero bago pa man namayagpag ang mga telepono ay nauna na sa pagpapasikat ang mga PAGERS sa panlasa nating mga Pinoy. Bago pa man naghari ang mga cellular networks na Globe at Smart at Sun ay may business competition na ang EasyCall at PocketBell. Ang pager, o “BEEPER” para sa karamihan dahil sa beeping noise nito kapag nakakatanggap ng message, ay actually ang sinaunang paraan ng text messaging. Naaalala ko pa noon na Motorola ang pinakasikat na beeper unit. Kapag nakatanggap ka ng message at kailangan mong mag reply hahanap ka pa ng landline para makatawag sa netword at magpadala ng message sa beeper ng nagpadala sa'yo ng message. Noong high school ako forth year na yata ako ay “in na in” ang malalaking celfones na parang pangkadkad ng yelo na nilagyan ng mahabang antenna. Wala pa itong text message puros tawag palang that time and kailangan mo pang bumili ng 100 ang pinakamababa. Nang pumasok ang kalagitnaan ng nineties ay lumabas ang mga celfones na puwede nang magtext. Naaalala niyo pa ba ang commercial ng Globe na may magsyotang pipi't bingi na nag-date? Yung nag-uusap through text? Tanong niyo sa mga kuya niyo ito dahil dito nagsimulang tumamlay ang beepers hanggang sa namatay. Effort talaga nuon para magka celphone ka imagine ang mahal pa ng sim card 100 pa yata at wala pang eload tag 300, 500 lang ang card nuon wala pang eload. Sa ngayun nagkalad na ang mga eload loading station na pwede kang magpa load ng 30 or even 10 nga lang ok na naka unlitext ka pa. Ditu na sumikat ang Nokia tulad ko nuon meron akong 5110 at kulay dilaw pa itu meron pang atenna ha ha ha, nauso rin ang backlight na tinatawag na para pagandahin ang mga keypad para magkakulay. Black and white pa ang mga cellular phone dati, monotone pa until naging polytone na meron pang composer ikaw pa gagawa ng sarili mong ringtone. Sikat na laro sa cellphone ang snake at space impact. Until sa tumatagal tagal naging colored na itu, nagkaruon na itu ng 3G, 4G na pwede kanang maginternet gamit ang cellphone per bytes pa ang charging nitu. Until sa panahin natin ngayun meron ng Android phone madami ng mga application, meron ng wifi, kahit na saan ka pwede ka ng mag internet kahit anung oras gamit ang iyong cellphone or tablet.   Maraming salamat sa teknolohiya sa intenet lumillit na lamang ang ating mudong ginagawalan. Madali na lang tayong nakikipag communicate sa ating mga mahal sa buhay kahit pa gaano kalayo ito magkaiba man ang ating mga oras. Nariyan na ang skype makakausap makikita na natin ang isa't isa ng parang magkaharap lamang tayo. Nariyan din ang facebook dati song ang nirerequest sa mga radio station ngayon " friend request " na. Sana huwag natin abusuhin ang mga itu, gamitin natin sa tama. Marami na sa atin ang napahamak sa pamamagitan ng internet tulad na lamang ng facebook napariwara nasira ang buhay dahil sa pag accept ng friend request ng hindi nila kilala at nakipagkita na wala silang kaalam alam na may masama na pala itong binabalak karamihan sa mga babae. Dahil narin sa facebook naa upload natin ang mga picture sa mga mahahalagang okasyon sa ating buhay at nakikita agad itu ng ating mahal sa buhay dahil ditu parang makasama natin sila sa mahalagang araw na ito. Marami narin ang yumaman dito sa pamamagitan ng scam. Meron din naman ang pinalad na nakarating sa America or ibang bansa dahil lamang sa 15 pesos na puhunan araw araw, 15 pesos lang may 1 oras kanang online sa pamamagitan ng skype na mga naka flunging neckline ( dami nyan kahit ako nakikita ko mga yan sa computer shop ). Madali narin naikakalat ang mga tsismis mga sex videos kahit sinu kaya mag access sa youtube. Sa isang supladong salita ang lahat ng bagay ay may masama at magandang naidudulot sa ating buhay kaya gamitin natin ng wasto at tama ang ating teknolohiya.

OPM ( Original Pilipino Music )

OPM ( Original Pilipino Music) Dekada Noventa na naging popular ang pinoy music. Ballad or Mellow Touch ang tawag sa tema ng mgakantahan nuong panahon itu. Sa panahong itu nagbago ang nga tono tema (Genre) ng kanta sa pagiging ballad nagkaroon ng Pinoy Rock, Medly, Remix, Slow Rock, Pop Songs.

Late 80’s iilan palang ang grupo ng mangaawit na natatandaan ko nandyan ang Asin, Apo Hiking Society, Hagibis, Hotdogs, VST and Company. Elementary palang ako nuon lagi kong naririnig ang kanta ni Fredie Aguilar na “estudyante blues” ganda kasi ng itro nitu na “tan tan tan tananan tananan tan tan tananan. Nandyan din ang Mega Star na si Sharon Cuneta, Ang aking idol si Marco Sision, Ric Segreto, Martin Nievera, Kuh Ledesma, Carol Banawa, Manilyn Reynes, Gary Valenciano, Joey Albert, Zsa Zsa Padilla, Randy Santiago, Pops Fernadez, Mike Hanopol, Sampaguita. Syempre ang aking kinakanta sa aming karaoke kasi meron kaming minus one ni Rey Valera.

Dekada Nuventa ng akoy magkaisip at medyu nahilig sa mga kanta kahit walang hilig sakin ang kanta. Sinu ba naman ang nakakalimot sa April Boys na dati tatlo sila hanggang sa nagsolo si April Boy Regino. Tandang tanda ko pa nung kasikatan nya yung mga kaklase kapag may program sa school yun ang palagi nilang kinankanta pati yung kasuotan kopyang kopya, mga naka tshirt tapos nakalong sleeve na bukas ang mag bitones at naka baseball cap, habang naka forward ang isang paa.

Halos ilang taon din syang namayagpag sa kasikatan kapag pinapanuod ko sya sa television lagi syang nagbibigay ng sumbrero na may burda na april boy regino na ang style ay tulad ng Raiders. Hindi rin pahuhuli ang kanyang mga kapatid na si Vingo at Jimmy na kalaunan ay gumawa pa ng pinikula.

Barbies Cradle and kumanta ng theme song Tabing Ilog na kung saan unang sumikat sila John Llyod Cruz, Baron Graizler, Jodi Sta Maria, Patrick Garcia. Ito ang unang sitcom na para sa mga teenager na kagaya ko nung mga panahon na itu. Simundan ng Gimik ngayun ay Loveu na.

Introvoys isa mga mga boy band ng taong ito, si Paco Arespacochaga ang kanilang head singer samantalang ang tukayo ko na kaapelido ko pa na si Jonathan Manuel ang kanilang gitarista. Pinasikat nila ang kanyang Line to Heaven.

Hindi naman papatalo ang Parokya ni Edgar, sinu ba naman ang hindi nakakikila sa vocalist nilang si Edgar este si Chito Miranda pala na hangang sa panahon ngayon sa buo parin ang kanilang banda. Isang multi award wining Filipino band. Sila ng nagpauso ng alternative pop rock,alternative pop at funk songs. Naka 2 dekada na sila bilang isang banda na patuloy paring gumagawa ng mga kanta. Sila din ang banda na mayroon mga guest singer, nakasama na nila ang master raper nasi Francis M. na siyang nagpauso ng rap dito sa pinas, maging si Gloc 9 nakasama narin nila. Gumawa din sila ng isang kanya na naging theme song ng isang sikat na fast food chain ang Jollibbee. Theme song ng isang sitcom sa televison ang Oka Tokat ( takot Ako ) isang show na katatakutan. Maging and vocalist ng Rivermaya na si Rico Blanco sa panahon nagyun nakasama na nila si Abra. Madami silang nakuhang awards tulad ng Best Novelty Recording, Best TV Theme Song, Best New Group nuong 1996, Best Rock Performance, Album of the Year. Nanaolo din sila sa Yahoo OMG Awards bilang Band of the year nuong 2012 at 2014. mayroon din silang mga commercial endorsement tulad ng Chippy, Coca Cola, Jollibee, Mang Tomas, Rexona Deodorant, San Miguel Beer, Tanduay Rhum at Mitsubishi Motors sa kanilang Mitsubishi Adventure. Naging popular nilang kanta ay “Buloy”, “Maniwala Ka Sana”, “Silvertoes”, “Sayang”, “Harana”, “Picha Pie”, “Halaga”, “Inuman Na”, “Wag Mo Na Sana”, “Swimming Beach”, “Sorry Na”, “This Guy’s In Love With You Pare”, “Mr. Suave”, “The Yes Yes Show”, “Chikinini”, “Para Sa ‘Yo”, “Papa Cologne”, “The Ordertaker”, “Gitara”

Eraserheads or EHEADS isa sa pinoy band na sumikat sa panahong itu and kanilang banda ay kinumpara sa international band na Beattles bilang isang Rock Band. Sa pamumuno ni Ely Buendia nilang kanilang lead vocalist. Ang bandang ito ay pianka sucessful, most influential sa history ng OPM. Nagrelease sila ng mareaming singles, album at nakuha nila ang number 1 sa larangan ng muska ng panahong ito. Isa sa kanilang single ay ang “Pare ko ” na naging title pa ng isang pelikula. Apat na kanta ang talagang sumikat at naging successive tulad ng “Kailan”, “Magasin”, “With A Smile”, “Alapaap” Maging kontrebersya ang kanilang banda nung kanilang ni release ang kanta ” Alapaap “. Dahil kay Sen. Tito Sotto sa kanyang Anti Drug Campaign dahil narin sa mga lyric ng kanta at tuluyan itong na banned sa mga radio stations. Gumawa din silang ng Christmas album na self titled album “FruitCake”, Christmas Alpahabet. Mabuwag ang kanilang grupo at nag solo si Ely Buendia at kalaunan ay nagbuo ulit ng banda at tinawah nyang “Pupil”.

Maraming pang mga banda ang sumikat ng panahong ito tulad ng Parokya ni Edgar at Eraserheads bilang pinoy rock tulad ng Kamikazee, Siakol, True Faith, Rivermaya, The Teeth, Shamrock, Green Department.

Kung meron pinoy rock meron din naman mga lovesongs nagunguna na ditu ang bandang Side A na puros Side A ang nakalagay sa kanilang cassette tape, pinasikat nila ang kantang “Forevermore” naging theme song pa nga isang pelikula. Nandyan din ang bandang Jerimiah ” Nanghihinayang “. Fresstyle, After Image, Jimmy Bondoc, Menopose at marami pang iba.

Sa panahong ngayon 21st Century tuluysn ng nawala na ang OPM dahil narin siguro sa mga hilig na mga bagong henerasyon natin ngayon. Nariyan na ang mga KPOP nakahit hindi nila alam ang ibig sabihin na kanta kasi Korean Song itu ay click parin sa marami sa atin. Masaya ako ako ay naging batang 90’s at kahit sa aking mga playlist halos lahat ito ay OPM na naging kasama ko sa panahong ito, para sa akin iba parin talaga ang kanta ng mga OPM dahit ito ay nakakarelate sa atin maging sa mga problema sa pag-ibig, puso, pamilya o sa ating lipunang kinagagalawan. Taas nuo kong piangmamalaki na ako ay BATANG DEKADA NOVENTA.
#suplado